Nadleśnictwo Różanna w 2018 roku planuje pozyskać około 58 tys. m3 drewna. Pozyskanie odbywać się będzie w cięciach rębnych, których głównym celem jest przygotowanie powierzchni pod odnowienie sztuczne przez sadzenie, bądź odnowienie naturalne. Drewno pozyskuje się również w tzw. cięciach przedrębnych w ramach zabiegów hodowlanych zwanych czyszczeniami bądź trzebieżami.

Pozyskanie drewna budzi wiele kontrowersji. Ludzie obawiają się, że las zniknie bezpowrotnie, czy tak jest naprawdę? Otóż nie. Każda powierzchnia, na której wycięto las podlega odnowieniu. Użytkowanie ekosystemu leśnego opiera się na naśladownictwie procesów przyrodniczych, w tym na przemianie pokoleń. Gospodarka leśna to nie tylko ochrona ekosystemu, to również świadome i celowe gospodarowanie nim, dla uzyskania trwałości i ciągłości istnienia lasu gospodarczego spełniającego funkcje społeczne, ekonomiczne i przyrodnicze. Użytkowanie ekosystemów leśnych reguluje operat urządzenia lasu obowiązujący przez 10 lat zatwierdzany przez Ministra środowiska (W Nadleśnictwie Różanna na lata 2016-2026).

Każda powierzchnia, na której planuje się pozyskanie jest odpowiednio przygotowana. W roku poprzedzającym cięcia w leśnictwach wykonuje się szacunki brakarskie, podczas których szacuje się masę drewna do pozyskania z podziałem na poszczególne sortymenty. Podczas planowania uwzględnia się ochronę szczególnie cennych fragmentów drzewostanów z chronionymi gatunkami flory i fauny. Samo pozyskanie drewna na danej powierzchni wymaga spełnienia szeregu aktów prawnych: Ustawa o lasach, Ustawa o Ochronie Przyrody, Ustawa o ochronie Gruntów Rolnych i Leśnych ponadto podlega certyfikacji FSC (Forest Stewardship Council) oraz PEFC (The Programme for the Endorsement of Forest Certification). Na powierzchni objętej cięciami rębnymi nie usuwa się wszystkich drzew, pozostają biogrupy-grupy starodrzewi pozostające do swej fizjologicznej śmierci. Drzewa takie są bardzo ważne dla ptaków, grzybów, owadów. Dla wielu gatunków są nieodzowne do przetrwania. Mówi się, że po śmierci każde martwe drzewo ma swoje drugie życie.

Drewno to surowiec ulegający pełnej biodegradacji Drewno jest surowcem niezastąpionym, towarzyszy człowiekowi od zawsze, ulega pełnej biodegradacji, a w procesie powstawania nie obciąża środowiska tak jak wytwarzanie plastiku, betonu czy stali. Leśnicy są świadomi, że każdy pozyskany m3 drewna w naszym Nadleśnictwie gwarantuje miejsca pracy w lokalnych tartakach, budownictwie, przemyśle meblarskim, płytowym czy papierniczym. Drewno to nie tylko surowiec i miejsca pracy to rozwój kulturalny, intelektualny bez niego nie zaistniało by słowo pisane i ogrom myśli ludzkości zgromadzony i przekazywany pomiędzy pokoleniami na papierze.

Leśnicy stoją na straży naszego wspólnego dobra. Zastanówmy się zanim stwierdzimy, że leśnicy wycinając niszczą lasy. Stoją oni przecież na straży naszego wspólnego dobra „LASU”, który użytkowany przez społeczeństwo w różnoraki sposób ciągle trwa, jest bogatszy, bardziej różnorodny gatunkowo, i nadal spełnia swoje funkcje przyrodnicze, społeczne, i ekonomiczne.

Gwarancja dobrego stanu lasów, zachowanie różnorodności przyrodniczej to podstawowe zasady w pracy leśnika. Powierzchnia leśna pozbawiona drzew nie jest czymś strasznym, lecz realizacją gospodarki leśnej zgodnej z zasadami zrównoważonego rozwoju.